Over:
Menno Nicolai (1945) had tot zijn 55-ste een nette betrekking. Toen werd opeens alles anders. Na een korte onderbreking van zijn leven herpakte hij zich en hij begon liedjes te schrijven. Eigenlijk voor anderen, maar na de eerste afwijzing gooide hij zijn Friese hoofd in de wind en nam hij een jaartje zangles, om zijn liedjes zelf te gaan vertolken. Omdat hij de stiltes tussen de liedjes steeds pijnlijker begon te vinden, is hij er tussen door gaan praten. Die verhaaltjes werden steeds langer en groeiden uit tot conferences. Daarop besloot hij cabaretier te zijn.
In 2003 won hij zowel het Amsterdams Kleinkunst Festival als Cameretten niet, hoewel het publiek enthousiast was over zijn optreden.
"Menno vertelt erg charmant over een man die meestal te laat omschakelt in het leven. Hij doet het met een aangename stem en zeer veel relativeringsvermogen."
|
|
